De meter

Nederland voerde in 1812 als eerste land ter wereld de meter als standaardmaat in. Die meter had slechts 13 jaar eerder, als het tienmiljoenste deel van de afstand van de pool tot de evenaar, het levenslicht gezien.

Die link met de omtrek van de aarde werd in 1875 trouwens weer verbroken: wetenschappers waren er namelijk achter gekomen dat de standaardmeridiaan niet precies 10 miljoen maar 10 002 288 meter en 30 centimeter was.

In de twintigste eeuw werd het voor met name de wetenschappelijke wereld belangrijk om de lengte van een meter héél precies te kunnen vaststellen. Daarom besloot een internationale commissie in 1983 om de meter te koppelen aan de lichtsnelheid: daarmee kon bijzonder nauwkeurig gemeten worden. En dus is vanaf dat jaar één meter gelijk aan de afstand die het licht in 1/299 792 458 seconde in een vacuüm aflegt.

Nou voldoet die meter in het dagelijks leven prima, maar voor gebruik in bijvoorbeeld de astronomie en de deeltjesfysica is ie niet zo geschikt. Daar worden respectievelijk hele grote en verschrikkelijk kleine lengtematen gebruikt.

De afstand die licht in één jaar aflegt noemen we bijvoorbeeld een lichtjaar en de gemiddelde afstand van de aarde tot de zon staat bekend als een astronomische eenheid. De grootte van de letters op deze pagina drukken we daarentegen uit in punten en de diameter van een waterstofatoom komt overeen met 2 bohrstraal.